مــ♥ـاבر(!)
בرωـتایش בنیاے پرمهرت ، ترانـﮧ اے از اخلاص خواهم

ωـروב وگلـבωـتـﮧ اے از مهر بر گرבنت خواهم آویخت.

شکوه عشـ♥ـق را בر زمزمـﮧ هاے ماבرانـﮧ ات می یابم

وانگیزه خلقت را از قلـ♥ـب پرمهرت مے خوانم.

مــ♥ـاבر، بوωــﮧ بر בωـتاטּ خـωـتـﮧ تـو جانم را زنـבه می کنـב

و בیـבار تو عشـ♥ـق را בر בلـ♥ـم بـﮧ ارمغاטּ مے آورב.

ایمانم از בعاے توωـت و خـבایم را از زباטּ تو شناختـﮧ ام ،

عباבت را تو بـﮧ مـטּ آموختـﮧ ای ، مــ♥ـاבر(!) ای الهـﮧ مهر.

تو گـ❀ـلے خوشبو از بهشت خـבایے کـﮧ گلخانـﮧ בلـ♥ـم از عطرتو

ωـرشار است ،

از تبار فاطمـﮧ اے وگویے وجوב تو را با مهر فاطمـﮧ ωـرشته انـב

پس همیشـﮧ בعایم کـטּ چراکـﮧ בعایت ωـرمایـﮧ فرבاے مـטּ است.

... مــ♥ـاבرم ! بـﮧ پاس آنچه بـﮧ مـטּ בاבه اے ،

بـﮧ ωـتایش محبتهاے بے انـבازه ات ،

و بـﮧ وωـعت همـﮧ خوبیهایت
בوωـتت בارم
3 امتیاز + / 0 امتیاز - 1392/02/11 - 20:19